قرص «چشمه جوانی»؛ دستاوردی نوین از دنیای موجودات دریایی
کارشناسان پیشبینی میکنند که در آینده نزدیک، قرصی با نام «چشمه جوانی» برای مقابله با اثرات پیری در دسترس قرار گیرد. این قرص بر پایه مطالعاتی درباره موجودی دریایی به نام هیدراکتینیا سیمبیولونژیکارپوس ساخته میشود. هیدراکتینیا، موجودی شبیه به عروس دریایی است که قادر است کل بدن خود را تنها از سلولهای موجود در دهانش بازسازی کند.
هیدراکتینیا چیست؟
هیدراکتینیا، موجودات کوچک و لولهایشکلی هستند که روی پوست سختپوستان زندگی میکنند. قابلیت احیاکنندگی فوقالعاده این موجودات توجه محققان را جلب کرده است. این توانایی میتواند تحولی شگرف در پزشکی احیاکننده و درمانهای ضد پیری ایجاد کند.
مطالعات نشان دادهاند که ژنهای مرتبط با پیری و بازسازی در این موجودات شباهتهای قابل توجهی با انسان دارند. این کشف میتواند به توسعه روشهای درمانی جدید برای مقابله با بیماریهای مرتبط با پیری و بازسازی بافتهای آسیبدیده کمک کند.
تحقیقات چگونه به این دستاورد رسیدند؟
محققان توانستند قطعات RNA مرتبط با فرآیندهای بیولوژیکی پیری را توالییابی کنند. مطالعهای که در مجله علمی معتبر Cell Reports منتشر شد، نشان داد که درک عمیقتر از این فرآیندها برای سلامت انسان و کنترل بیماریهای مرتبط با سن ضروری است.
دکتر اندی باکسوانیس از مؤسسه ملی تحقیقات ژنوم انسانی آمریکا توضیح داد:
«بررسی خویشاوندان دور حیوانی، مانند هیدراکتینیا، به ما کمک میکند اسرار بازسازی و پیری را کشف کنیم. این یافتهها میتوانند به پیشبرد پزشکی احیاکننده و درمان بیماریهای مرتبط با افزایش سن کمک کنند.»
چرا هیدراکتینیا برای مبارزه با پیری اهمیت دارد؟
انسانها به طور طبیعی توانایی بازسازی محدود دارند، مانند بهبود شکستگی استخوان یا رشد مجدد کبد. اما موجوداتی مانند هیدراکتینیا میتوانند بافتهای آسیبدیده یا حتی اندامهای کامل را بازسازی کنند. این موجود دریایی از سلولهای بنیادی استفاده میکند که قادرند به انواع بافتها تبدیل شوند.
محققان کشف کردهاند که هیدراکتینیا به طور خاص، سلولهای پیر و آسیبدیده را از بدن خود دفع میکند. این در حالی است که در بدن انسان، این سلولها باقی میمانند و باعث التهاب مزمن و تسریع فرآیند پیری میشوند.
پتانسیل بزرگ برای زیستشناسی و پزشکی
دکتر چارلز روتیمی، مدیر برنامه تحقیقاتی مؤسسه ملی ژنوم انسانی، تأکید میکند:
«مطالعه روی هیدراکتینیا میتواند جهانی بودن فرآیندهای بیولوژیکی را نشان دهد و به ما کمک کند عملکرد این فرآیندها را بهتر درک کنیم. چنین مطالعاتی زمینهساز پیشرفتهای بزرگ در زیستشناسی انسان و روشهای نوین درمانی خواهد بود.»